1964–1969 гг.

аддзел эфектыўнасці капітальных укладанняў

Загадчык аддзела –

К.А. Гулейчык, к.с.-г.н.

распрацаваны:

нарматывы асноўных і абаротных фондаў для калгасаў і саўгасаў БССР;

методыка размеркавання капітальных укладанняў паміж гаспадаркамі з розным узроўнем вытворчасці;

прапановы па павышэнні эфектыўнасці ўкладанняў у сельскае будаўніцтва;

вызначэнне рэзерваў паляпшэння выкарыстання сельскагаспадарчай тэхнікі і паскарэння акупнасці капітальных укладанняў у жывёлагадоўлю і абагульненне перадавога вопыту па выкарыстанні асушаных тарфянікаў

1970–1981 гг.

аддзел (сектар) зямлі і фондаў

Загадчык сектара –

Я.М. Блянкман, к.э.н.

(з 1978 г. – д.э.н.)

распрацаваны і абгрунтаваны:

рэкамендацыі па структуры і павышэнні эфектыўнасці выкарыстання асноўных фондаў і капітальных укладанняў для калгасаў і саўгасаў рэспублікі;

сістэма навукова абгрунтаваных нарматываў капітальных укладанняў і вытворчых асноўных фондаў па галінах жывёлагадоўлі і раслінаводства і па найважнейшых тыпах спецыялізацыі;

методыкі і метадычныя рэкамендацыі па размеркаванні матэрыяльна-тэхнічных рэсурсаў і капітальных укладанняў;

методыка і метадычныя рэкамендацыі па міжабласным і міжраённым размеркаванні капітальных укладанняў;

праграма капітальнага будаўніцтва ў гаспадарках Кобрынскага раёна;

рэкамендацыі па развіцці сельскагаспадарчай вытворчасці на аснове спецыялізацыі, канцэнтрацыі і міжгаспадарчай кааперацыі ў Быхаўскім і Лунінецкім раёнах;

прапановы па ўдасканаленні і ўмацаванні матэрыяльна-тэхнічнай базы сельскай гаспадаркі;

метадычныя асновы стварэння падсістэмы «Упраўленне капітальнымі ўкладаннямі і капітальным будаўніцтвам» АСК-сельгас. і інш.

1981–1985 гг.

сектар эфектыўнасці асноўных вытворчых фондаў і капітальных укладанняў

распрацаваны і абгрунтаваны:

методыка абгрунтавання нарматыўных выдаткаў матэрыяльных рэсурсаў, а таксама прагноз на доўгатэрміновую перспектыву з прапановамі па зніжэнні матэрыялаёмістасці прадукцыі на аснове абгрунтавання фактараў, якія фарміруюць яе ўзровень і структуру;

нарматывы вытворчых асноўных фондаў сельскагаспадарчага прызначэння на 1 га пасяўной плошчы, 1 галаву жывёлы і птушкі, 1 т і 1 руб. прадукцыі раслінаводства і жывёлагадоўлі;

зводны нарматыў удзельных капітальных укладанняў на прырост вытворчасці прадукцыі па галіне «Сельская гаспадарка» па БССР;

методыка планавання капітальных укладанняў і фарміравання асноўных фондаў невытворчай сферы вёскі;

мэтавая комплексная праграма «Матэрыялаёмістасць» у тэрытарыяльным разрэзе (па абласцях) і інш.

1986–1990 гг.

сектар капітальных укладанняў і матэрыяльна-тэхнічных рэсурсаў

распрацаваны і абгрунтаваны:

праграма рэканструкцыі і пераўзбраення прадпрыемстваў і арганізацый Дзяржаграпрама БССР з ужываннем ЭВМ (з выкарыстаннем для абгрунтавання аб'ёмаў жыллёвага будаўніцтва дыферэнцыраванага падыходу, які ўлічвае забяспечанасць працоўнымі рэсурсамі);

рэкамендацыі па павышэнні эфектыўнасці выкарыстання асноўных вытворчых фондаў у сістэме аграпрамысловага комплексу;

методыка аналізу эфектыўнасці выкарыстання вытворчых асноўных фондаў у сельскай гаспадарцы і аграпрамысловым комплексе;

методыка фактарнага аналізу эфектыўнасці капітальных укладанняў у сістэме аграпрамысловага комплексу;

распрацавана комплексная праграма капітальнага будаўніцтва ў калгасах і дзяржгасах Бярозаўскага РАЙПО Брэсцкай вобласці на XIII пяцігодку і інш.

1991–1994 гг.

сектар інвестыцыйнай палітыкі

Загадчык сектара –

А.П. Шпак, к.э.н.

(с 1999 г. – д.э.н.)

распрацаваны і абгрунтаваны:

прапановы па рэгуляванні інвестыцыйнай дзейнасці ў калгасах і саўгасах;

рацыянальная міжгаліновая структура рэсурсаў у аграпрамысловым комплексе па рэспубліцы і абласцях;

методыка ацэнкі маёмасці сельскагаспадарчых прадпрыемстваў у рынкавых умовах;

механізм ажыццяўлення жорсткай эканоміі рэсурсаў і выдаткаў і механізм па ўзмацненні інвестыцыйнай дзейнасці ў АПК, матэрыяльнай збалансаванасці развіцця галіны;

прапановы па фарміраванні і выкарыстанні асноўных фондаў у аграрных вытворчых структурах ва ўмовах адрозненняў ва ўласнасці і гаспадаранні;

метадычнае палажэнне па арганізацыі і ажыццяўленні вытворчай дзейнасці пунктаў пракату тэхнічных сродкаў;

рацыянальныя памеры асноўных вытворчых і невытворчых фондаў фермерскіх гаспадарак вытворчага напрамку і інш.

1995–2005 гг.

сектар інвеставання і выкарыстання капіталу

распрацаваны і абгрунтаваны:

прапановы па эфектыўным функцыянаванні рынку сродкаў вытворчасці і інвестыцый, стымуляванні інвестыцыйнай дзейнасці;

эканамічны механізм рэгулявання інвестыцыйнага забеспячэння АПК, комплекснага стымулявання інвестыцый і рэгулявання інвестыцыйных працэсаў у АПК;

напрамкі ўдасканалення эканамічнага механізму ўдасканалення інвестыцыйнай дзейнасці ў АПК;

прапановы па павышэнні эфектыўнасці інвестыцый у будаўніцтва і рэканструкцыю жывёлагадоўчых комплексаў і іншых вытворчых аб'ектаў у сельскай гаспадарцы;

прапановы па рэалізацыі важнейшых прыярытэтаў інвеставання аграпрамысловай вытворчасці;

методыка ацэнкі эфектыўнасці інвестыцыйных праектаў у аграрным сектары;

механізм стымулявання інвестыцый у жыллёвае будаўніцтва на сяле;

рэкамендацыі па фарміраванні інвестыцыйных рэсурсаў для абнаўлення вытворча-тэхнічнага патэнцыялу сельскагаспадарчых прадпрыемстваў;

прапановы (комплекс мер) па ўдасканаленні сістэмы інвеставання вытворчай і сацыяльнай інфраструктуры сельскай гаспадаркі і інш.

2006–2010 гг.

сектар эфектыўнасці інвестыцый

Загадчык сектара –

Ю.М. Селюкоў, к.э.н.

распрацаваны і абгрунтаваны:

метадычныя падыходы па ацэнцы фактараў, якія фарміруюць сабекошт сельскагаспадарчай прадукцыі ў рынкавых умовах;

важнейшыя механізмы прыцягнення інвестыцый у АПК за кошт развіцця ўласнага вытворчага патэнцыялу і інвестыцыйнай арыентацыі пазыковых і прыцягваемых сродкаў;

методыка аператыўнага аналізу бягучых выдаткаў у сувязі з канчатковымі вынікамі гаспадарання;

нарматыўная патрэба ў абаротных сродках і асноўных вытворчых фондах для вытворчасці асноўных відаў сельскагаспадарчай прадукцыі;

нарматывы матэрыяльна-грашовых выдаткаў для вытворчасці асноўных відаў таварнай прадукцыі раслінаводства;

нарматыўныя ўзроўні расходу матэрыяльна-грашовых выдаткаў і сабекошту па асноўных відах таварнай прадукцыі (збожжа, бульба, рапс і малако), якія забяспечваюць пры дасягненні ўсталяванай прадуктыўнасці рэнтабельнае вядзенне вытворчасці;

напрамкі ўдасканалення метадалогіі ўліку з мэтай набліжэння яго нормаў да агульнасусветнай практыкі;

метадалагічныя прапановы па арганізацыі кіраўніцкага ўліку ў аграрным сектары нацыянальнай эканомікі;

метадалагічныя прапановы па ўдасканаленні дакументазвароту і справаздачнасці ў сельскай гаспадарцы ў рынкавых умовах і інш.

2011–2014 гг.

сектар інвестыцый і інавацый

распрацаваны і абгрунтаваны:

аб'ёмы неабходных інвестыцый у асноўны капітал сельгасарганізацый, мерапрыемствы і алгарытм рэалізацыі прыярытэтаў інвеставання АПК;

сістэма мер, якія абумоўліваюць паляпшэнне інвестыцыйнага клімату ў мэтах прыцягнення айчынных і замежных інвестыцый у аграпрамысловую вытворчасць;

метадычныя рэкамендацыі па фарміраванні інвестыцыйных рэсурсаў сельскагаспадарчых арганізацый для забеспячэння інавацыйнага развіцця (комплекснай мадэрнізацыі);

перспектыўныя напрамкі фарміравання, развіцця і фінансавання (уключаючы яго разліковыя аб'ёмы) узнаўлення матэрыяльна-тэхнічнай базы аграрнага сектара эканомікі з улікам існуючага ўзроўню яе выкарыстання;

метадычная схема эфектыўнага рэгулявання інвестыцыйнай дзейнасці ў аграрнай сферы рэспублікі;

асноўныя напрамкі ўдасканалення кіравання інвестыцыямі ў АПК Беларусі;

алгарытм эканамічнай ацэнкі інвестыцыйных праектаў з рознымі тэрмінамі рэалізацыі ў сельскагаспадарчых арганізацыях;

методыка комплекснай эканамічнай ацэнкі альтэрнатыўных варыянтаў інвестыцыйных праектаў з мэтай прыняцця абгрунтаванага інвестыцыйнага рашэння па сукупнасці аналізуемых паказчыкаў (крытэрыяў) і інш.

2014 г. – по н.в.

сектар інвестыцый і інавацый

Загадчык сектара –

В.У. Чабатуль, к.э.н.

распрацаваны і абгрунтаваны:

эканамічны механізм рэгулявання інвестыцыйнай дзейнасці ў АПК;

методыка экспрэс-ацэнкі эфектыўнасці інвеставання сельскагаспадарчых арганізацый;

метадычныя рэкамендацыі па стымуляванні развіцця дзяржаўна-прыватнага партнёрства ў інвестыцыйнай сферы АПК Рэспублікі Беларусь з улікам сусветнага вопыту;

метадычныя рэкамендацыі па фарміраванні аптымальнай структуры вытворчых фондаў аграрных таваравытворцаў з улікам іх спецыялізацыі на аснове сусветнага вопыту;

прапановы па ўдасканаленні амартызацыйнай палітыкі аграрных таваравытворцаў, а таксама па выкарыстанні ў сельскай гаспадарцы механізму праектнага фінансавання;

методыка ацэнкі інвестыцыйнай прывабнасці сельскай гаспадаркі ў разрэзе адміністрацыйных раёнаў Рэспублікі Беларусь у галіне;

тэарэтыка-метадалагічная мадэль ўстойлівага інавацыйнага развіцця аграпрамысловага комплексу і яго інвестыцыйнага забеспячэння;

канцэпцыя інвестыцыйнага забеспячэння ўстойлівага функцыянавання аграпрамысловага комплексу ва ўмовах інавацыйнага развіцця;

механізм кіравання рызыкамі інвестыцыйна-інавацыйнай дзейнасці ў АПК;

мадэль функцыянавання аграрнай інавацыйнай інфраструктуры;

методыка ацэнкі інвестыцыйна-інавацыйнага патэнцыялу аграпрамысловай вытворчасці;

метадычныя прапановы па ўдасканаленні інвестыцыйна-інавацыйнай дзейнасці і павышэнні яе эфектыўнасці ў АПК;

тэарэтыка-метадалагічнае абгрунтаванне выкарыстання ў АПК Беларусі сучасных форм і крыніц інвестыцыйнага забеспячэння інавацыйнага развіцця (венчурнага інвеставання, краўдынвестынга);

канцэптуальная схема інвестыцыйна-інавацыйнага функцыянавання аграхарчовай сферы;

прапановы па актывізацыі інвестыцыйна-інавацыйнай дзейнасці ў аграхарчовай сферы;

асноўныя напрамкі ўдасканалення інвестыцыйна-інавацыйнага менеджменту ў сістэме праектнага і праектна-мэтавага метадаў арганізацыі і эфектыўнага функцыянавання аграпрамысловага комплексу;

асноўныя напрамкі ўдасканалення назапашвання асноўнага капіталу ў аграрнай галіне (у разрэзе макраэканамічных напрамкаў і макраэканамічных мер) у кантэксце адпаведных напрамкаў павышэння эфектыўнасці выкарыстання асноўнага капіталу;

асноўныя напрамкі актывізацыі інвестыцыйнай дзейнасці ў аграхарчовай сферы ў кантэксце імпартазамяшчэння, а таксама адпаведныя ім інструменты;

навуковыя прапановы па вызначэнні крыніц і метадаў прыярытэтнага інвеставання інавацыйнага развіцця аграпрамысловай вытворчасці і інш.